Ertan Aksoy değerlendirdi: Toplumun gözünde tarikatlar

Ülkemizdeki gündemin yoğunluğu emsal coğrafyalarda yahut dünyanın kalan kısmında pek eşine rastlanır cinsten değil. Giderek, çocuk istismarı, çocuk açlığı üzere düşünmeye bile tahammül etmekte zorlandığımız bahislere kayan gündem süratlice büyüyor ve tekrar süratlice yok oluyor. Ülkede uyandığımız çabucak hemen her sabah yeni bir hak ihlaline lanet eder halde buluyoruz kendimizi. Kaos, tansiyon, hedefleştirme, düşmanlaştırma, hak ihlalleri artık ülkenin yeni normalleri ortasına girdi.

Ülkedeki fakirleşme ve ortaya çıkan tesiri ile birlikte politikler üzerinde yalnızca bu mevzuyu konuşma ve bu mevzuya dair tahlil siyasetlerini paylaşma baskısı ortaya çıkmış durumda. İktisat eğitimi almış biri olarak tabir etmeliyim ki, başka büyük meselelerin içerisinde fakirleşmenin telafisi görece daha kolay bir başlık. Ülkedeki kutuplaşma, toplumsal barışın tekrar inşası, eşit yurttaşlık, yargının tabana vurması, çürümüş, içi boşaltılmış eğitim siyasetlerinin düzeltilmesi, milletlerarası alanda saygınlığın yine kazanılması üzere hususlar iktisada nazaran düzeltilmesi daha sıkıntı, daha büyük başlıklar. Tüm bu başlıkların içerisinde biri var ki tamamıyla üzerine düşünülmesi gereken ve iktidar değişikliğinde de neşter vurulması gereken büyük bir sorun. O sorun, tarikatlar sorunu.  AKP’nin iktidara gelişi ile birlikte başta Fetullahçı  Siyasal İslamcı hareket olmak üzere, sistemli olarak inanç sömürüsüne dayalı bu yapıların önü açıldı. İnanç sömürüsüne dayalı bu yapıların ne kadar güçlendiği ne kadar palazlandığına dair çokça örnek mümkün olmakla birlikte en güçlü örneğini Fetullahçıların darbe teşebbüsü ziyadesiyle oluşturmakta. O örnek bize gösterdi ki, bu tarikatların önü gereğince açıldığında o denli birkaç bürokratik vazife yahut tahsis edilmiş bir iki bakanlıkla yetinmeyip ülke idaresini topyekûn ele geçirmeye kadar gitmek istiyorlar.   Yurttaşımızın inancını, emeğini, vücudunu, hayatının her anını sömürmeye dayalı varlık gösteren bu tarikat yapılanmaları, siyasalların onlara atfettiği ehemmiyeti hiçbir vakit toplumun kendisinden göremediler. Sonlu sayıda seçmenin oyunun süratlice kaymasına imkân tanıdığı için, siyasetin her vakit gözünün içine baktığı tarikatların toplum yüzüne bile bakmadı. Bu kadar tesir alanına, ekonomik iş birliği imkanları yaratmalarına, çıkar iştiraki vaatlerine karşın bu yapılar toplumun gözünde daima bir azılı azınlık olarak kaldı.  Düzgüne, hoşa, insani olana, bilime, insanlığın ortak birikimlerine, bayanların, çocukların haklarına dair ne varsa düşman olan bu çürümüş yapılara karşı toplumun kendisi, toplumun siyasi olarak vekil tayin ettiklerine nazaran daha iyi bir imtihan verdi. Elbette bunu datalara dayalı olarak söz ediyorum. Bilhassa bu mevzuyu makul aralıklarla ölçüyoruz. Yaptığımız ölçümler bize çok kere gösterdi ki, tarikatların toplumdaki karşılığı yok denecek kadar düşük. AKP’nin can suyu verdiği, palazlanmasının önünü açtığı birçok tarikat, toplumun geneli için “problemli, azılı azınlıklar” olmaktan ibaret.  Tarikatlar konusunda yüksek sesle itiraz eden muhalefet sıklıkla inanç düşmanı olmakla itham ediliyor. Halbuki biz toplumsal demokratlar, yurttaşın neye inandığına ve hatta neye inanmadığına bakmadan amasız fakatsız inanç özgürlüğünü savunuyoruz. Elbette bunun yanında, inanmayanın da inanmama hakkını. Tarikatlar konusunda itirazımız ise inanca değil inancın sömürülmesine, inananların emeğinin, vücudunun, hayatının sömürülmesine itiraza dayanmaktadır. Bu nedenle, tarikatlar konusunda tereddütsüz, yüksek özgüvenli bir itiraz en başta bizim sorumluluğumuzdur. Bu türlü güçlü bir itiraza dair temel varsayımın bilakis toplum çok güçlü olarak gerimizde. Gelin bu bahiste toplum ne düşünüyor birlikte bakalım.  Bu yılın temmuz ayında sorduğumuz bir sorunun cevaplarını aşağıda bilginize sunarım.  Temmuz ayında yapılan ölçümde toplumun %78,2’si Cumhurbaşkanı olması halinde tarikatları ya kapatacağını ya da çok sıkı kontrol altına alacağını söz ediyor. Bu soruyu geçtiğimiz günlerde tekrar sorduk. Onun da karşılıklarına birlikte bakalım. Aralık ayında tekrar sorduğumuz bu sorunun cevaplarına baktığımızda büsbütün özgür bırakırdım diyenlerin oranının %5’ten %1,9’a kadar düştüğünü görüyoruz. Bununla birlikte büsbütün kapatırdım diyenlerin oranı da %37,7’den %42,9’a çıkmış durumda. Görüldüğü üzere büsbütün hür bırakılmasını isteyenlerin oranı AKP seçmeninde de birebir vakit diliminde %10,’den %3,8’e gerilemiş durumda.  Bilindiği üzere, beşerler düzgüne, hoşa dair ne varsa çocuğunun hayatına dahil olmasını ister. Bu güçlü histen yola çıkarak “Çocuğunuzun dini bir tarikata üye olmasını ister misiniz?” sorusunu sorduk. Karşılıklarını tekrar aşağıda görebilirsiniz.